Manastir Pustinja nalazi se nedaleko od centra sela Poćute, na ulazu u Pustinjsku klisuru koju je reka Jablanica usekla u severozapadne obronke Valjevskih planina. Pripada Eparhiji valjevskoj Srpske pravoslavne crkve i predstavlja nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture od velikog značaja.

Ovo sveto mesto, nesagledivo sa puta i reke, zaklonjeno strmim, šumovitim padinama planine Orlovače sa severne i Bele stene sa južne strane u potpunosti je opravdalo ime koje mu je dato. Udaljen od naselja u okolini na oko tri kilometra, okružen gustom šumom, skučen, zaravnjen plato pružio je idealne uslove za podizanje sakralnog sedišta koje čuva i rasejava hrišćansku pravoslavnu duhovnost.

Za poslednje dve decenije izuzetnim trudom malobrojnog sestrinstva i uz pomoć donatora manastir je uveliko uznapredovao. Godine 1986. podignut je spratni konak sa trpezarijom, vladičanskim odajama i ćelijama, porta ograđena kamenim zidom sa velikom ulaznom kapijom, a izvan dvorišta je izgrađen ekonomski objekat. Na zapadnom obodu porte podiže se kapela koja će biti posvećena Sv. Vasiliju Ostroškom sa parohijskom trpezarijom i objektom za paljenje sveća u cilju zaštite fresaka u glavnom hramu. Travnato manastirsko dvorište, pored cvetnih aleja, krasi stoletno stablo bora, zasađeno 1848. godine koje se sa pravilno razvijenim deblom i bogatom krošnjom svrstava u spomenike prirode. Sada se nad ovim mestom, na početku i kraju svakog dana razleže zvuk crkvenog zvona koji odjekuje šumom i preko planinskih visova rasejava Pustinjsku pravoslavnu duhovnost.

Manastirom danas upravlja igumanija Nina, a pored nje u manastiru se nalaze još dve monahinje.